Kelepçesine aşık Türk yargısı – Büşra Erdal

15/07/2016 (YENİ HAYAT)

 

Tutuklu hâkimler Metin Özçelik ve Mustafa Başer’in yargılandığı davayı ilk kez izleyebildim. Cadı avı davaları öyle fazla ki hepsine birden yetişmek imkansız. Buna rağmen davayı bugüne kadar takip edememiş olmak bir ayıp benim adıma. Türkiye’de ilk kez hiçbir illegal işlemi olmayan iki hakim, tek somut delil gösterilmeden, kapı komşusu yargı mensubu, yemek istediği pideci ‘kurye’ gösterilerek sahte delille yazılmış bir iddianame ile ‘terörist’ diye yargılanıyorlar. Hakim Özçelik’in anlatımıyla verdikleri kanuna uygun tahliye kararı sonrası diğer yargı mensuplarına gözdağı için tutuklandılar. Bu açıdan onların davası Türk yargısına, tüm yargı mensuplarının iradelerine, kanaatlerine geçirilmiş birer kelepçe hükmünde. Yargı mensupları her ne kadar görmek istemese de gerçek bu.

Yargıtay 16. Ceza Dairesi salonunda mahkeme heyetinin sağında emekli Yargıtay başkanlarının, solunda ise emekli Yargıtay Başsavcılarının fotoğrafları asılı. Sabih Kanadoğlu, Vural Savaş, derken Sami Selçuk göze ilişiyor. Orada hukuk adına güvence gibi duruyor. O heyet yargılama sırasında fotoğraflara hiç bakıyor mu acaba? Sami Selçuk’un yerine geçemeyecekleri zaten belli de Kanadoğlu ve Savaş’tan daha kötü bir durumda olduklarının farkındalar mı? Farkındalarsa ve buna rağmen meslektaşlarını tutukluyorlarsa kötü. Farkında değilseler o daha kötü.

Profesör Mustafa Erdoğan, devletin yargı mensuplarını ‘devlet memuru’ olarak görmesini eleştirip, uygulayıcıların da bunu içselleştirildiğini söylüyor. Bu tespitin somut örneğine hakimlerin davasında şahit olduk. Duruşmada, ‘Meclis’ten geçen yüksek yargı kanunu ile Yargıtay’daki tüm hâkimlerin üyeliğini düştüğü için yargılama yapılması hukuki olmadığı’ belirtildi. Tutuklu hakimlerin bu itirazına karşı savcı Kenan Zeybek, “Kanun çıktı ama aslolan devlette süreklilik olduğu için yargılamaya devam edilmesi görüş ve düşüncesindeyim.” dedi. Daire Başkanı Muhsin Şentürk de bunu aynen tutanağa yazdırdı. Görünen o ki bunlar daha iyi günlerimiz. Milleti unutup devlet adına konuşan yargı mensuplarının ‘Aslolan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın sürekliliğidir’ kararlarını duymamız yakındır.

Hâkimlerin davasında hukukun işlemediğine dair örnek bununla da sınırlı değil. Duruşmayı izlemeye gelen iki hâkimden, izleyiciler için belirlenmiş geniş bir yer olduğu halde özellikle mübaşirin talimat verdiği yere oturması isteniyor. İzleyici hâkim, “Burası bir mahkeme salonu. Burada askeri bir disiplin uyguluyorsunuz. Askeri disiplin mi var?” diye soruyor. Başkan Şentürk, “Evet var!” diyor. Hakimin “Bunu kabul ediyorsunuz yani?” diye sorması üzerine Şentürk, “Atın bunu dışarı!” diyor. Adnan Menderes’in yargılandığı Yassıada davasını izlemiş olsam bundan daha farklı bir his ve kanaatim olmazdı herhalde. Karşımızdakiler, günümüzün Salim Başol’ları. Hakimleri içeri tıkan güç ne isterse onu yapıyorlar.

Gerçi niye şaşırıyoruz ki, Yargıtay binasındayız. Kendisine darbe yapılan ve kılını bile kıpırdatamayan ‘yüksek’ yargıçların olduğu yer. Yargıtay 23. Ceza Dairesi üyesi Mustafa Erdoğan da Twitter’da Yargıtay’a tekrar atanacaklarını bilen üyelerin, muhalif gördükleri, iktidarın üstünü çizdiği üyeler ile serviste bile yan yana gelmediğini yazdı. Yüksek yargıya darbe yasasının konuşulmasının tabu olduğunu, bütün Yargıtay’ın üç maymunu oynadığını kaydetti. Durum bu. 16. Ceza dairesinden de, tutuklu hâkimler için sahibinin sesi olmaktan başka ne beklenebilir ki? Onlar da muhtemelen yeniden atanacaklarını biliyorlar.

b.erdal@yenihayatgazetesi.com