Salı, Ekim 26, 2010

The fantasy of a Turkish journalist- BÜLENT KENEŞ

The fantasy of a Turkish journalist- BÜLENT KENEŞ

Turkish media comes under legal pressure

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/10/26/AR2010102601058.html

Turkish media comes under legal pressure

By CHRISTOPHER TORCHIA and EROL ISRAFIL
The Associated Press
Tuesday, October 26, 2010; 5:24 AM

ISTANBUL -- These days, Busra Erdal wears two hats on her trips to Turkish courts. She writes for a newspaper, mainly about the trials of suspected coup plotters. And she defends herself - in about 60 cases that claim she broke confidentiality codes and other laws in her stories.

It's a tale of modern Turkey, a democracy with authoritarian roots, and an Islamic-leaning government in a power struggle with secular elites linked to the military and judiciary. It's about limits on expression in a nation seeking to join the European Union, and a combative culture in which media groups slide into the political fray, by design or default.

"Thoughts constantly circle in my head. What if I go to jail? Why am I doing this job?" Erdal, 29, said in a rapid but low-key tone during an interview in an Istanbul cafe.

Over the past year, there has been an upswing in cases filed by state prosecutors against Turkish media, many related to trials of alleged networks of hardline secularists, including police and military officers, suspected of conspiring against Prime Minister Recep Tayyip Erdogan.

The legal flurry comes amid tension between the government and the judicial establishment, both of which have sparred with their media critics, which in turn benefit from leaks by inside sources that possibly have a political agenda.

A farmer's daughter, Erdal moved to Istanbul to study law as a teenager and works for Zaman, a major newspaper whose editorial line is loyal to the government. Erdal is accused of attempting to influence the outcome of a fair trial and violating the confidentiality of an investigation. She believes she's being targeted because her stories are viewed as damaging to the reputation of the courts and defendants.

The charges carry a penalty of several years in jail, though Erdal hopes any punishment can be reduced to a fine.

In a report last week, Reporters Without Borders ranked Turkey at 138th out of 178 countries on its press freedom index, citing "the frenzied proliferation of lawsuits, incarcerations, and court sentencing targeting journalists."

The Paris-based group said many of those targeted were Kurdish or journalists covering the conflict between the Turkish state and members of its ethnic Kurd minority. Under an anti-terror law, Namik Durukan of Milliyet newspaper faces up to seven-and-a-half years in prison for writing about a Kurdish rebel statement that was posted on the Internet.

Bianet, an Istanbul-based group that monitors Turkish media, said five journalists were in jail in connection with their work, and another 30 were imprisoned on unrelated charges. One of the most prominent is Mustafa Balbay, a columnist for Cumhuriyet newspaper and a fierce government critic who is charged with attempting to overthrow the government.

The government views Balbay as a case unrelated to press freedom. But in an implicit criticism of its foes in the judiciary, it has acknowledged shortcomings in free expression despite progress on some democratic reforms needed for EU entry.

"Recently, I also took note of the high amount of cases against journalists and the conflicting manner in which some of these cases are made," President Abdullah Gul said last week. "I am sure that once these cases get to court, all of the mistakes will be fixed. Press freedom concerns the prestige of a country and is an indication of how transparent that country is."


Sedat Ergin, a columnist for Hurriyet newspaper, said many cases involved Article 285 of the Turkish criminal code, under which judges have barred media reports on an investigation until a court accepts an indictment. He argued for a legal amendment to give the media more latitude, while some journalists have said judges are simply interpreting a sound law in too strict a manner.

Ergin said such prosecuting the press affects "all newspapers, across the board," but he also singled out pro-government media for criticism, citing "underreporting" of alleged corruption in official circles. Massive tax fines against the Dogan business group, whose secular-oriented media outlets include Hurriyet, were viewed by some as a government-engineered attack on press critics.

Two major trials of alleged coup plotting gangs, dubbed Ergenekon and Balyoz, symbolize the divide between the elected government and a diminished opposition. While Erdogan says the trials are a step toward reform, opponents counter that it has netted innocents as part of a broader plan to muzzle dissent and undermine Turkey's secular legacy.

The Justice Ministry has reported the filing of more than 4,000 cases of alleged violations of an investigation's secrecy in connection with Ergenekon, which takes its name from a legendary valley in Central Asia believed to be the Turks' ancestral homeland.

Ahmet Sik, a journalism professor at Bilgi University in Istanbul, is on trial for a book he co-authored about Ergenekon, and claims the allegations are flimsy because he obtained information from open sources. He also said a lack of objectivity in some Turkish journalism contributed to political polarization.

"It can be a very sticky situation for journalists, and you can easily get caught in the cross-fire of accusations and suspicions," Sik said. "It is absolutely shocking that Turkey is experiencing all of this, while at the same time you hear speeches about law being standardized according to the EU."

In the past, Erdogan was quick to launch defamation suits, including one against a Cumhuriyet cartoonist who drew the prime minister as a cat entangled in yarn. But his government has also taken steps toward greater freedom of expression in Turkey.

In 2008, the government amended a law that banned insults to Turkish identity to require the approval of the justice ministry to file a case. The law, now rarely used, shaped the prosecution of Nobel laureate Orhan Pamuk for statements on the massacres of Armenians in the early 20th century, as well as Hrant Dink, an ethnic Armenian journalist who was fatally shot in 2007.
The government has also pledged to ease some Internet censorship. Turkey banned access to YouTube, the video-sharing site, in 2008 after users complained that some videos broke Turkish law by insulting the memory of Mustafa Kemal Ataturk, the national founder who imposed a secular vision after the collapse of the Ottoman Empire.

The editorial view of Zaman newspaper is sometimes apparent in its reporting on the coup plot trials. A headline on a story by Erdal, its journalist, says one group of judges is "breaking the law."

Erdal said state prosecutors lodged one case against her because she reported the names of judges investigating a retired army general.

During the AP interview, she dabbed at tears when describing how she was insulted - "the worst thing you can call a woman" - by a courthouse heckler. But she also laughed, recalling a judge's surprise when she was mistakenly summoned to testify as a witness in a case involving a union.

"He told me that there was a mistake and jokingly said, 'Well, you've been here so many times that we now consider you a staff witness'" Erdal said. "I guess they just automatically pasted my name on the document without paying attention."

Çarşamba, Eylül 29, 2010

Hanefi Avcı için "bir kitap yazdı, tutuklandı" diyemeyiz, çünkü...?

Başlıktaki soruların cevabını iddianame tamamlanıp önümüze konulduğunda tam olarak anlayacağız. Ama iddianameyi göremeden, tutuklanma gerekçelerini bilmeden, Avcı’nın ve şürekası basın mensuplarının(Ruşen Çakır, Nedim Şener..) psikolojik harekatına maruz kalmış bazı “aydın”,liberal köşe yazarlarımız “avcı serbest bırakılsın” kampanyası yapıyor. Elmalar ile armutlar birbirine karıştırılıyor.



Biraz fikir yürütelim, diyelim ki, Hanefi Avcı’nın tutuklanmasını protesto eden sayın yazarlarımızın kastettiği gibi bu ülke Hammurabi kanunlarıyla idare edilen değil de Avrupa standartlarında bir hukuk devleti olsun... Bir an için öyle farz edelim. Ben en azından öyle olduğunu varsayarak fikir yürütüyorum.



“Bir hukuk devletinde bir emniyet müdürü nasıl hareket etmeli, suç örgütleriyle mesafesi nasıl olmalıdır?”



Bir emniyet müdürü, 1988 yılında DHKP-C üyeliğinden hükümlü olarak cezaevinden çıkan kişi(Necdet Kılıç) ile arkadaş oluyor. Bu kişi 2009 yılında teknik takibe alındığında Avcı’nın da o kişi ile irtibatlı olduğu, evine gittiği, ona ait bir telefon hattını kullandığı ortaya çıkıyor. Avcı, emniyet müdürü olarak konumundan dolayı arkadaşının Devrimci Karargah soruşturmasında dinlendiğini öğreniyor. Bu arada kendisinin de dinlemeye takıldığını biliyor. Arkadaşına, kendisi hakkında teknik takip yapıldığını söylüyor. Şimdi burada kamu görevlisi ve hem de emniyet müdürü olan Avcı’nın mahkeme kararı ile dinlenen ve hakkında soruşturma yürütülen bir kişiye bilgi vermesi hangi yasa maddesiyle açıklanabilir? Bu durum Avcı’nın soruşturmaya müdahalesi, delillerin karartılmasına neden olması, daha ileriye gidilebilecekken soruşturmayı akamete uğratması anlamına gelmiyor mu?



İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’nın hakkında soruşturma yürüttüğü Devrimce Karargah örgütü bir düşünce kuruluşu mu? Ya da STK mı? Yoksa, bir komiseri şehit eden, AK Parti İstanbul il merkezine bombalı eylem yapıp bir kişinin ölümüne neden olan, Selimiye Kışlası’na havan topu atışı yapan bir terör örgütü mü?



Avcı’nın arkadaşı Kılıç’la ilgili ilginç bir ayrıntı da şöyle… Son Devrimci Karargah örgütü operasyonunda 17 kişi gözaltına alındı. 16 şüphelinin avukatları kendilerine “devrimci” diyenlerin avukatlığını yapan, her zaman Beşiktaş’taki adliyede gördüğümüz kişilerdi. Ancak Avcı’nın arkadaşı Kılıç’ın avukatı “milliyetçi” kimliğiyle tanınan ve Ergenekon soruşturmasında dinlemeye takıldıktan sonra istifa eden bir savcıydı. Bunu nereye koymamız lazım…Kılıç'ın avukatının kimliği diğer örgüt avukatlarının kimliğinden çok ayrıydı.



Avcı’nın Devrimci Karargah örgütü üyesi olduğu iddia edilen Kılıç’la bu şaibeli ilişkisi dışında uyuşturucu çetesi kapsamında yargılanan Emniyet Genel Müdür yardımcısı Emin Arslan’a da kefilliği dikkat çekici. Avcı, 28 Mayıs 2010’daki duruşmada tanık olarak ifade verip Arslan’a kefil oldu. Avcı, Arslan’ın tutuklanmasını yine “cemaat”e bağladı. Emin Arslan,- Türkiye’nin iki numaralı emniyetçisiydi- bu davada Türkiye’nin en büyük uyuşturucu kaçakçısıyla irtibatlı ve onun muhbiri olduğunu söylüyor.Arslan’ın oğlu da uyuşturucu ticareti yapan çetenin iş ortağı. Bu olayda Avcı, nerede duruyor, amacı ne, Türkiye’nin iki numaralı emniyetçisinin uyuşturucu çetesiyle ilişkisinin amacı ne olabilir? Sadece “muhbir” gibi muğlak bir kavramla açıklanabilir mi? Bu durumun Susurluk sürecinde Emniyet Genel Müdürü Mehmet Ağar’ın Abdullah Çatlı’ya silah ruhsatı vermesinden bir farkı var mı? 1990’lı yıllarda Susurluk’un kirli ilişkileri çözülemedi, hukuk işletilemedi? Şimdi işletilmesi suç mu? Avcı’nın devrimci Karargah örgütünden dinlenen kişiye ‘dinleniyorsun’ diye bilgi vermesi Mehmet Ali Ağca’nın cezaevinden kaçırılması eylemlerinden hukuki anlamda çok mu farklı? Cevap belki bu; “Hanefi Avcı tutuklandı, çünkü burası hukuk devleti…” ama bunu dava açılınca göreceğiz.Delilleri görüp, o zaman tutuklama gerekçesini anlayacağız. Onun için şimdiden "bir kitap yazdı tutuklandı" moduna girmeyelim...NE YANİ, KİTAP YAZDI VE YANLIŞ ANLAŞILIR DİYE SUÇ İŞLESE BİLE BİR KİŞİ TUTUKLANMAYACAK MI?

Gündem - [Haber Analiz] Yargıtay kendi içtihatlarını yok sayıyor - ZAMAN GAZETESİ [İnternetin İlk Türk Gazetesi]

Gündem - [Haber Analiz] Yargıtay kendi içtihatlarını yok sayıyor - ZAMAN GAZETESİ [İnternetin İlk Türk Gazetesi]

Pazar, Temmuz 18, 2010

başımıza inen 'balyoz' ve 147 komedisi

‘Balyoz’ kod isimli darbe planı iddianamesine Türk hukuk tarihinde bir ilk yaşandı. Emekli kuvvet komutanları “darbe teşebbüsü” suçlaması ile iddianamede şüpheli olarak yer aldı. Komutanlar hakkında 20 yıla kadar hapis cezası isteniyor. Ergenekon davasındaki emekli orgeneraller hakkında ise yine hükümete yönelik darbe teşebbüsü suçundan bu kez ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası isteniyor. Eylemler aynı ancak istenen ceza farklı. Bu da Balyoz iddianamesiyle yaşanan ikinci bir ‘ilk’in sonucu. ‘Türkiye Cumhuriyeti İcra Vekilleri Heyetini cebren iskat veya vazife görmekten cebren menetmek’ yani diğer bir anlatımla ‘darbe yapmak’ suçu iddianamede şüphelilerin suçlandığı TCK maddesi oldu. Bu suçun cezası ‘ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası’ ancak teşebbüs aşamasında kaldığından indirildi. Eski TCK’da hükümete darbe yapmanın cezası ağırdı ancak hiç uygulanamadı. 27 Mayıs, 12 Mart, 12 Eylül ve 28 Şubat nedeniyle darbeciler yargılanmadı. Balyoz iddianamesi eski TCK’daki ironik bir durumu da ortaya çıkardı. “Anayasal düzeni bozmaya, Meclis’i ortadan kaldırmaya teşebbüs” suçlarının cezası ‘ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası’ iken ‘hükümeti ortadan kaldırmaya teşebbüs’ün cezası en fazla 20 yıl hapis. Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk ceza kanunu, Anayasa ve Meclis’e göre hükümeti daha az koruyordu.
765 sayılı TCK, 1 Mart 1926 yılında kabul edildi. Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk Adalet Bakanı Mahmut Esat Bozkurt’un ekibi tarafından İtalya’dan alınan TCK, tam 78 yıl yürürlükte kaldı. Bir çok kanunda olduğu gibi TCK’nın da bazı hükümleri hiç uygulanmadı bu yıllar boyunca. Ancak halk tarafından seçilmiş hükümetin iki kez alaşağı edildiği Türkiye’de ‘darbe yapmak’ suçunun düzenlendiği 147’inci maddenin hiç uygulanmaması manidardı. 765 sayılı TCK yürürlükten kalktıktan 5 yıl sonra uygulanabildi. Türk yargı tarihinde tek darbe yargılaması Kurmay Albay Talat Aydemir cuntasına ilişkin yargılama oldu. Ankara Sıkı Yönetim Komutanlığı 1 Numaralı Askeri mahkemesinde yapılan yargılamada Aydemir, hükümete yönelik darbe teşebbüsünden değil, “Türkiye Cumhuriyeti Teşkilatı Esasiye Kanununun tamamını veya bir kısmını tağyir ve tebdil veya ilgaya ve bu kanun ile teşekkül etmiş olan Büyük Millet Meclisini iskata veya vazifesini yapmaktan men'e cebren teşebbüs etmek” suçunun düzenlendiği TCK’nın 146’ıncı maddesinden yargılandı. Yani ‘ anayasal düzeni bozmaya ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni ortadan kaldırmaya teşebbüs’ suçundan yargılanarak idam edildi. Ergenekon sürecine kadar tek başarısız darbe girişiminde hedefin sadece hükümet değil, Meclis de olduğu kabul edilerek daha ağır bir ceza uygulama yoluna gidildi. 20 Ocak 2010’da Taraf Gazetesi’nde yayınlanmasıyla ‘Balyoz’ kod isimli kanlı bir darbe planının yapıldığı ve icraya koymak için de seminerler yapıldığı iddialarını tüm Türkiye öğrendi. İddia edilen plana göre camiler bombalanacak, Türk jetleri düşürülecekti. Muhafazakar insanların galeyana getirilerek müzeleri basması sağlanacaktı. Yine bu plana göre darbe yapıldığında görevinden alınacak subayla bile listelenmiş, okul müdürlerine kadar fişlemeler yapılmıştı. Plan tam olarak hayata geçirilseydi, Talat Aydemir cuntasının eylemlerinden daha ağır bir sonuç ortaya çıkacaktı. Bu iddialara ilişkin İstanbul Özel Yetkili Cumhuriyet savcılarınca açılan soruşturma kısa bir süre önce tamamlandı. Savcılık Balyoz kod isimli darbe planı çalışmalarında yer aldığı iddiasıyla 196 subay ve astsubay hakkında iddianame hazırladı. 46 kişi hakkında takipsizlik kararı verilirken bir kısım şüphelilerin hakkında ise soruşturmanın devam ettiği bildirildi. İddianame şu anda İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesi’nce inceleniyor. Kabul edildiği takdirde eski Kuvvet Komutanları Özden Örnek, İbrahim Fırtına ve emekli orgeneraller Çetin Doğan ile Ergin Saygun’un aralarında bulunduğu 196 şüpheli 20 yıla kadar hapis cezası istemiyle hakim karşısına çıkacak. Aydemir cuntasında olduğu gibi ‘idam ya da ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası’ ile değil. Savcılar, eylemlerin sonuçları itibarıyla Meclis’i de ortadan kaldırabileceği iddialarını bir kenara koyarak sadece ‘hükümeti cebir ve şiddet kullanarak ortadan kaldırmak’ suçundan dava açtı. Bu eylemin de ‘eksik teşebbüs’ aşamasında kaldığını ifade ederek indirime gitti. Eski TCK’nın atıl maddesini kaldırıldıktan 5 yıl sonra şüphelilerin lehine olarak iddianameye koydu. 5237 sayılı yeni TCK’da ‘hükümete karşı darbe teşebbüsü’ suçunun cezası Meclis’i ortadan kaldırmaya teşebbüs suçunun cezasıyla eşitlendi

Pazartesi, Mayıs 10, 2010

Gündem - 3D sinemadan neden nefret etmelisiniz?

Gündem - 3D sinemadan neden nefret etmelisiniz?

aşk mektupları

aşk, zamanaşımına uğramaz çünkü zamanüstüdür...aşk mektupları ise, yazarken yazanın, okurken de okuyanın sırrına dönüşür. aşk'tan başka sırrı olmayan ve o sır ki her zaman kendini aşikar eden,bu yüzden bir yarım yüzyıl geçmesine gerek yoktur aşk mektuplarını okumak için, yazıldığı anda hem yazanda hem de okuyanda her zaman yerini bulur.bu yüzden halil cibran-mey ziyade mektupları vardı ilk ve şimdi ingeborg bachmann ile paul celan'ın satırları..en güzel ve okunası olan iki şair ya da edebiyatçının aşk mektupları ve işte benim seçtiğim birisi ;

bachmann'dan celan'a;
‘canım
hiç aklıma getirmediğim için , bugün öğleden önce –geçen yıl da aynı böyle olmuştu- kartpostalın tam anlamıyla uçup geldi, kalbimin içine kondu, evet öyle , seni seviyorum, eskiden hiç söylememiştim bunu. gelinciği yine hissettim , derinde, çok derinde; harikalar yarattın, asla unutamamam bunu..
bazen buradan ayrılmaktan ve paris’e gitmekten , ellerimi tuttuğunu, bana çiçeklerle dokunduğunu hissetmekten başka bir şey arzulamıyorum, sonra nerden geldiğini, nereye gittiğini de bilmek istemiyorum. benim için sen hindistanlısın ya da daha da uzak, karanlık, kahverengi bir ülkeden; benim için çölsün sen, denizsin, sır olan her şeysin. hala hiçbir şey bilmiyorum senin hakkında ve bu yüzden senin için korkuyorum, bizlerin burada yaptığı herhangi bir şeyi senin yaptığını hayal edemiyorum, ikimiz için bir saray kurmalı ve o sarayın içinde benim sihirli efendim olabilmen için seni yanıma almalıydım, orada halılarımız ve müziğimiz olacak, orada aşkı bulacağız..

sık sık düşündüm , senin en güzel şiirin ‘corona’ , her şeyin mermere dönüştüğü ve ebedileştiği bir anın çok önceden kusursuz bir biçimde gerçekleşmesi o. ama buradaki ben için ‘zaman’ olmuyor. elime geçmeyecek bir şeye açlık duyuyorum, her şey sığ ve tatsız , yorgun ve daha kullanılmadan yıpranmış..
ağustos ortasında paris’te olacağım, birkaç günlüğüne. neden , niye sorma bana, ama benim için orada ol, bir akşamlığına ya da iki, üç.. beni seine nehri’ne götür, küçük balıklara dönüşene ve birbirimizi yeniden tanıyana kadar bakalım sularına..’ (24 Haziran 1949, Viyana)

Çarşamba, Mart 24, 2010

günün sorusu

bugün(24 mart) TESEV'in "basının yargı algısı" konulu panelde konuşan vatan g'nin ankara yargı muhabiri kemal göktaş'a sordum:" anayasa mahkemesi'nin 250'inci maddeye ilişkin iptal kararı vermesiyle ilgili vatan g, milliyet g. ve sabah g.'nin haber metinleri aynı elden çıkmış gibiydi. üç haber de ergenekon davalarının askeri mahkemeye gideceğini söylüyordu. ancak iptal edilen yasal düzenlemenin yapılmasından çok daha önce(haziran 2009'dan önce) ergenekon davaları başlamıştı sivil yargıda.genelkurmay verdiği brifingler sonucu gazetelerin aynı manşetle çıkması gibibu üç gazete muhabirinin de aynı yorumları yapmasının gerekçesini merak ettim. istanbul yargı muhabiri olarak" dedim. göktaş vatan g'nin o gün "bütün ergenekon davaları sil baştan" şeklinde abartılı bir manşetle çıktığını kabul etti. gazetenin tavrının bazen muhabiri aştığını söyledi. ancak o şartlarda her ankara yargı muhabirinin haberi aldığı anayasa mahkemesi kaynaklarına göre bu yorumu yapacağını söyledi. son olarak da bir meslektaş olarak bu sorumdan dolayı bana teessüf etti.aynı zamanda hsyk toplantılarını da adalet bakanlığı'nın 'yandaş medyaya servis ettiğini" iddia etti. ben de 'ben istanbul muhabiriyim, ankara muhabirliğini bilmem" dedim.

22 mart 2010 legacy ottoman

Pazar, Mart 21, 2010

haşmet babaoğlu'nca bir yazı ya da "alt yazı"

kadın:iyi oldu bu yolculuğa çıkmamız, birbirimizi tanıdık
erkek:ama bu yolculuk bizi ayırdı
kadın:iki yabancı olarak bir ömür geçirmek daha mı iyiydi?

:))benim aklımdaki "hiç çekilmeyen bi filmden hiç olmayan bi replik", ama bilmiyorum belki de benim duymadığım,bilmediğim böyle bi replik gerçekten vardır:)

Gündem - Yargı, paşalara şantaj yapan 'gizli isimler'in peşinde

Gündem - Yargı, paşalara şantaj yapan 'gizli isimler'in peşinde

yazı yok

bilinmezmiş, artık bilinir oldu. kelimeler de hep uğraşı gerektirirmiş, her an dillenmezse cümle kurulamazmış bir zaman sonra, dua etmeyince kalplerin Allah'ı unuttuğu gibi. bir zaman sonra kelimeler atletizmde bir numara olurmuş, ne zaman bir cümle kurmaya kalksan biri elvan biri süreyya, yakala yakalayabilirsen..:(